Juanan Soria

Het recente werk van Juanan Soria verdiept zich in het idee van hoe een samenleving zijn eigen cultuur behoudt. Een samenleving die in bepaalde situaties ziet hoe zijn Kunstgeschiedenis en zijn idolen bruusk werden verwoest. Wees, versplinterd, als as in de lucht. Deze woorden zouden een maatschappij kunnen beschrijven die zijn voorgaande idolen elimineert, er blijven alleen overblijfselen, vermoedens en willekeurige interpretaties over van wat vroeger was en nu niet meer. Soria vertrekt vanuit deze punten om verschillende kunstwerken die vernield werden tijdens conflicten of oorlogen te ‘reconstrueren’. Het gebruikt zelf vernieling als bouwmethode. Tegelijk, worden talrijke afbeeldingen ontwikkeld waar de referent verandert om een nieuwe conceptuele interpretatie te krijgen.
De littekens en sporen van enkele agressies in de kunstwerken worden gebruikt als motor van een dialoog tussen ons en het kunstwerk. Juanan Soria maakt geen letterlijke reconstructie van de vroegere werken, maar een reflectie over het belang van de sporen van agressies, vluchten of verplaatsingen tijdens het leven van de kunstwerken en hoe ze hun identiteit hebben bepaald in de tijd. Het werk van Soria is zoals een speelbord waar twee antoniemen aan het spelen zijn, het vergeten en het geheugen.

Veeartsenij