Stéphanie Leblon

De wereld van Stephanie Leblon speelt zich los van de tastbare werkelijkheid af. Ze plaatst haar figuren, portretten, handen en ruimtes op een bevreemdende manier op haar schildersdoek, zodanig dat ze een hele nieuwe surreële wereld oproepen.

Leblon’s figuratieve weergave van haar onderwerp, gecombineerd met een abstract geometrisch en grillig lijnenspel, zorgt ervoor dat ze de toeschouwer met de nodige raadsels opzadelt. Haar portretten zijn niet identificeerbaar, het lijken personages ontwricht uit een andere ontastbare wereld.  De hoofden zijn nekloos om zo de mentale kracht van het hoofd te vergroten.  Allen hebben ze gemeen dat de blik ingetogen en naar binnen gericht is, ogen zijn meestal gesloten of verborgen. De geschilderde handen lijken oneindig te wroeten en te experimenteren, een oneindig onderzoek in een ondefinieerbare ruimte. Zeggen handen niet meer dan woorden? 

In Leblon’s geschilderde ruimtes ontwaren we ondefinieerbare objecten die zo uit een laboratorium lijken ontsnapt. De wirwar aan lijnen, zwevende bollen en uitvergrote moleculen, roepen meer vragen op dan ze antwoorden bieden. Leblon’s gebruik van een vrije, suggestieve verftoets in combinatie met neutrale klinische kleuren, is langs de ene kant rustgevend, maar om de hoek loert de onrust.  Leblon laat de kijker met een beklemmend gevoel achter zodat die even zijn eigen positionering binnen de werkelijkheid kwijt is.

Hilde Van Canneyt

°1970, Ieper / woont en werkt in Gent

Studies

1989 - 1993//Monumentale Kunsten, Schilderkunst Hoger instituut St-Lucas  - Gent  //1995//Meestergraad Schilderkunst Hoger instituut St-Lucas – Gent //1995 – 1998// Hoger Instituut voor Schone Kunsten – Antwerpen 

Residenties

2009//Artist in Residence Be-Part - Waregem //2011//Cité des Arts - Parijs

Selectie individuele tentoonstellingen

1995// Galerij Devos -  Aalst //2001// Cultureel Centrum – Hasselt //2006// Popville – Gent //2007// Secondroom -  Brussel //2009// 'De Opgemeten Toestand', Galerie Jan Dhaese - Gent //2010// Secondroom – Gent //2011// 'Kings of sleep', Galerie Jan Dhaese - Gent 

Selectie groepstentoonstellingen

1998// HISK, Art in the Arsenal (cat.) //2000// 'Speelhoven 00', Aarschot / CIAP – Hasselt / HISK 15 laureates 1997-1999 (cat.) //2001// Hedendaagse Vlaamse Kunst, jonge kunstenaars uit Oost-Vlaanderen - St-Petersburg (Rusland) //2002// De Nederlandse Cacaofabriek - Helmond (Nl) //2003// Tentoonstelling 'Oorsprong', Brakke Grond – Amsterdam (Nl) (cat.) //2005//  Bare-Life, Vooruit – Gent/ 'Verfraaiing' 12 sleutelwerken uit de collectie' – Brugge (cat.) //2006//  'Aanwinsten 2001-2005' collectie Provincie West-Vlaanderen – Ieper //2007//  'Kunst 07 Zürich', S65 Gallery Int. Fair for Contemporary Art - Zürich (Zwitserland) / Existentie labo #4 , Acec gebouw - Gent //2008// 'Le Combat de Marialoop' -  Marialoop / 'Over the Hedge #2', Verbeke Foundation - Kemzeke / 'Summer Show', Galerie Jan Dhaese – Gent //2009// Galerie Jan Dhaese 'Collector's eye' 'contemporary art zone The border' Lineart - Gent (cat.) / 'De Collectie' - Gent (cat.) / 'Summer Show', Galerie Jan Dhaese - Gent / 'FADING', Museum Elsene - Brussel (cat.) / 'The fenominale feminatheek', -Antwerpen //2010// 'Roots' Cultureel Centrum - Ieper / 'Skulls, Skeletons and Bones' Andromeda Hotel & Thalassa – Oostende (cat.) / 'Coup de Ville' – Sint-Niklaas (cat.) / Vierjaarlijkse Prijs voor Beeldende Kunst van de Provincie West-Vlaanderen 2010 - Oostende //2011// 'Art on Paper'-Brussel / 'Sounds like architecture' - Aalter

Selectie onderscheidingen en prijzen

1997// Prix Godecharle - Brussel / Gaverprijs -Waregem //1998// Kunstsalon Gent //1999// Selectie cultuurraad Mariakerke / Stimulans 99 - Kortrijk //2000// Provinciale prijs Beeldende Kunst Oost -Vlaanderen 1999: Eervolle vermelding //2001// Stimulans 01- Kortrijk: Eervolle vermelding //2002// Gaverprijs – Waregem //2011//Vierjaarlijkse Prijs voor Beeldende Kunst van de Provincie West-Vlaanderen :Laureaat - Oostende

Publicaties

2000// Pers: Speelhoven’00 Aarschot De Morgen/Metro, Juli 9 //2001// Press: OKV plus Volume 39 //2008// Boek: Lagerwal gedichten Luuk Gruwez p12 Man met hond //2009// Pers: (H)art Volume 52 / Boek: V (2005 -2009) Be-part Waregem Provincie West Vlaanderen / Pers:(H)art Volume 60 //2010//  Pers: (H)art Volume 63 / Pers:'sKRIPtA' 14, 2010 Cover bulletin The New Lacanian School / Internet Veiling MDD (Museum Dhondt-Dhaenens) (cat.)//2011// pers: 'Collect'  nr 416 maart 2011 nederlandstalige editie p12/ Pers: (H)art Volume79 

Een tekst naar aanleiding van een interview met Stephanie Leblon // Sven Vanderstichelen

“Mijn werk gaat over het zoeken, het tasten in het duister, het zoeken als mens en de twijfels. Als ik mensen schilder gaat het om een mentale activiteit. Ze zijn aan het denken of iets aan het doormaken. Eigenlijk zijn het altijd zoekers.” Deze kernachtige omschrijving van haar eigen werk is volgens mij ook van toepassing op de gedreven zoekende schilder Stephanie Leblon, laureate van de vierjaarlijkse Prijs voor Beeldende Kunsten van de provincie West-Vlaanderen 2010. Zo’n tien jaar geleden werd ik op het HISK voor het eerst met haar werk geconfronteerd. De herkenbare figuratie van Leblon trok onmiddellijk mijn aandacht. Naderhand bekeken waren haar schilderijen misschien op dat moment wat overladen met betekenisconstructies en dwingende verftoetsen. Haar passie en ervaring met het medium hebben in het eerste decennium van dit millennium een duidelijke evolutie en veranderingsproces gegenereerd.

Het is de filosoof H.G. Gadamer die me overtuigde om te geloven dat ritme en herhaling de kern vormen van de artistieke métier. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Stephanie Leblon graag werkt in reeksen en in deze tentoonstelling nogmaals met verve bewijst dat ze haar métier beheerst. Haar evolutie is niet enkel opmerkelijk op technisch vlak, maar ook in het ontwikkelen van een uitgesproken eigenzinnig picturalisme met indringende uitgezuiverde thema’s en dito kleurenpalet.

Met de reeks “Kings of sleep” toont ze beklemmende verstilde portretten van slapende individuen. De fotografische beelden waarop de schilderijen zijn gebaseerd, worden gekozen uit haar talrijke op het internet verzamelde beeldarchieven. De overload aan digitale beelden geven haar de mogelijkheid om zeer selectief te zijn in de keuze van het oorspronkelijk te gebruiken beeld. Voor de reeks “Kings of sleep” was de objectiviteit van de internetbeelden belangrijk voor het vastleggen van de waarachtigheid van de expressie en de emotie van haar slapende modellen.

Bij de vraag of ze een beamer gebruikt ter ondersteuning van haar eerste aanzetten met houtskool, antwoordt ze resoluut: “Nee!”.  De vrijheid van het werken zonder technologische prothese, de aarzeling van de penseeltrek en de twijfel in confrontatie met het witte doek zijn primordiaal om haar beelden alsnog in hun creatie op elk moment te kunnen veranderen. Er is een fundamenteel proces van zoeken en wachten tot het portret letterlijk gevat kan worden. Zo ontstaat er telkens een eigen logica van verflagen in de opbouw van elk afzonderlijk schilderij. Slapende mensen zijn voor deze tentoonstelling ideale modellen geweest. Enerzijds geven ze zich volledig over aan het moment waarop ze geportretteerd worden, anderzijds zijn ze er zich niet van bewust dat de schilder hen op het doek vastlegt. In de portrettenreeks wordt deze dualiteit verdergezet doorheen de spanning die in het beeld wordt geïntensifieerd doordat er een passieve toestand van rust wordt uitgebeeld simultaan met de zichtbare zindering van een actief onderbewuste. De oncomfortabele pose van de modellen accentueren een fragiele alternatieve staat van alert zijn.

Stephanie Leblon opteert weliswaar niet voor een pseudo variant van het surrealisme om deze unheimliche toestand af te beelden. Een gefragmenteerde realistische weergave van slapende vleselijke gezichten baden in gedempte vale kleurvlakken ontdaan van elke herkenbare context. Deze abstracte achtergronden suggereren mogelijk een introspectieve mentale ruimte waarin elke connotatie stand kan houden. Abstracte kleurrijke lijnconstructies in de vorm van paardenhoofdstellen beteugelen letterlijk de portretten waarbij de afgebeelde activiteit van de droomtoestand letterlijk in het gareel wordt gehouden.

In het boek “Die Traumdeutung” betrok Sigmund Freud de droom bij zijn visie op de psychoanalyse. Freud zei zelf over dit boek: “Die Traumdeutung ist in Wirklichkeit die Via Regia zum unbewussten, die sicherste Grundlage der Psychoanalyse  - de droomduiding is in werkelijkheid de koninklijke weg naar het onbewuste, de veiligste basis voor psychoanalyse.” De kroon en kransen die in enkele schilderijen opduiken, benadrukken de aanwezigheid van de “Koningen van de Slaap” in hun afwezige of anders aanwezige toestand. Een ontastbare werkelijkheid die aan de hand van de activiteit van de hersenen kan gemeten worden. Een introspectief proces dat enkel kan naverteld worden door degenen die het hebben overleefd.

De figuurlijk naakte toestand waarin Stephanie’s slapers letterlijk in de verf worden gelegd is verontrustend ontwapenend. In tegenstelling tot haar twee vorige reeksen “Mixed Mind” en “Roots”, hanteert ze haar penseel met een zachtere toets. Is dit een bewuste reflex eigen aan de reeks “Kings of sleep” of is het een penseeltrek van een stilaan uitgesproken Leblon-toets. Het is duidelijk dat Stephanie Leblon niet op haar lauweren rust of als schilder in slaap is gedommeld. In ieder geval hoop ik dat ze in dit elan als koningin van de slaap mag verder schilderen.