In ‘Carte Blanche’ krijgt een kunstenaar vrij spel in KUNSTLETTERS, het driemaandelijks tijdschrift van Kunstwerkt. BLANCO duikt geregeld op met projecten waarin het kunstenaars vraagt te reageren op een 'lege zone'. Deze keer vormen 2 lege vellen papier en een carte blanche het speelveld. De kunstenaars worden geselecteerd i.s.m. de partners binnen de Vlaamse koepel van atelierorganisaties UFO: NUCLEO uit Gent, AAIR uit Antwerpen, Cas-co uit Leuven, Vonk uit Hasselt/Genk en De Tank van het Entrepot uit Brugge.
in dit nummer
MEVA DINNEWETH (via De Tank, Brugge)
www.evadinneweth.be
EVA: Tekenen is een spel waarbij ik graag terughoudend ben. Sommigen hebben angst voor het witte blad. Je hoort ze zeggen dat het witte blad een lege ruimte is. (O horror vacui!) Maar zo zie ik dat niet. Wanneer we onze focus op het heldere, blanke papiergezicht proberen scherpstellen, blijkt dit moeilijk. Het vel lijkt louter leeg. De blik glijdt er vanaf. Maar wanneer je begint te tekenen ontdek je: het witte blad is een onbepaalde ruimte. Deze ruimte strekt zich in alle richtingen uit, en tegelijk bestaat ze niet. Met elke lijn en elk vlak, elke horizontaal en elke verticaal, onthul je een dimensie, ontstaat een richting, ontrafelt een perspectief. Vormen benadrukken hun eigen platheid, of suggereren volume, of een wereld tussenin. Elke lijn die je trekt heeft een richting, een gewicht. Een enkele potloodstreep kan de tekenwereld uit evenwicht slaan. Vandaar die terughoudendheid. Stap voor stap. Welke verborgen dimensies kunnen zich zo openbaren? Ik speel het spel voorzichtig en hou mijn kaarten dicht tegen mijn borst. (Maar zonder pokerface.) Mijn werktafel is slordig. (Geen effen groen casino grasveld van zacht vilt, maar een grauwe MDF-plaat.) Tussen felgekleurde potloodstompjes, vuile vodjes met oliekrijt en whitespirit, scheve latjes en geo-driehoeken zonder punt, kies ik mijn grafische prioriteiten.
De tekening is de ruimte van de pure mogelijkheid, waar je alles proberen kan. De feedback loop gaat van gedachte naar hand en je ogen zien, aandachtig kijken, zodat je gedachten weer je hand doen bewegen... De galm van wat gaat komen is de verblinding die uitgaat van het blad, het blad dat ik niet leeg noem, want deze galm zoemt zachtjes boven de tekentafel. Ik heb geen haast.
CMYK 5 - reeks voor kunstletters" Potlood op papier 33,5 cm x 21,5 cm
